(Prinses Beatrixstraat bij 9) is een driebeukige pseudobasilicale kerk met driezijdig gesloten koor en een ingebouwde toren met ingesnoerde spits. Het oudste gedeelte van de ongelede toren verrees in de 14de eeuw en kreeg in de 15de eeuw een verhoging.
In de toren hangt een door Willem Butendiic gegoten klok (1420).De torenspits is in 1837 vernieuwd. Het schip ontstond waarschijnlijk in het eerste kwart van de 16de eeuw, kort daarop het koor. In 1929-'31 is de kerk onder leiding van H.J. Tiemens gerestaureerd. Het interieur wordt gedekt door netgewelven; de koorsluiting heeft een stergewelf op kraagstenen met koppen en met symbolen van de evangelisten. Onder het koor bevindt zich de grafkelder van Huis te Wiel.
Tot de 17de-eeuwse inventaris behoren een preekstoel (derde kwart 17de eeuw) op een stenen voet van een 15de-eeuws doopvont-, twee overhuifde herenbanken (eerste helft 17de eeuw) en diverse grafzerken. Het orgel is in 1872 gebouwd door K.M. van Puffelen.
