(Voorstraat 92-94), oorspronkelijk gewijd aan St. Petrus, is een gepleisterde, recht gesloten zaalkerk met een vrijstaande toren van twee geledingen met overhoekse steunberen en een onvoltooide achtkantige bekroning.
De onderbouw van de laat-gotische toren dateert uit circa 1500, de bovenbouw is rond 1550 gebouwd. In de toren hangt een door Johannes en Wilhelmus Hoerken gegoten klok (1468). De huidige zaalkerk is in 1825 ontstaan door een ingrijpende verbouwing en verkleining van een driebeukige laat-gotische hallenkerk, waarvan de zuidmuur en de scheiboog tussen schip en noordbeuk als mede een groot deel van de kapconstructie uit 1508 (d) zijn opgenomen. De toren is in 1957-'58 gerestaureerd onder leiding van
A.A. Onnes. Kerk en toren zijn in 1999 naar plannen van P.D. van Vliet gerestaureerd. Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf. Tot de inventaris behoren een neoclassicistische preekstoel (circa 1825) en een door De Koff gebouwd orgel (1913) met een van elders afkomstige kast in Lodewijk XVI-vormen (circa 1765). Via een tussenlid is de koorsluiting verbonden met de consistorie (Voorstraat 90), gebouwd in 1960 naar ontwerp van H.A. en G. Pothoven. De gepleisterde pastorie (Voorstraat 81) met souterrain heeft een 19de-eeuws uiterlijk.
