(Dorpsstraat 31), oorspronkelijk gewijd aan St. Gallus, is een eenbeukige kerk met driezijdig gesloten koor en een terzijde staande toren.
Het op ijzeroer gefundeerde, tufstenen schip stamt deels nog uit de 11de eeuw.Dit romaanse schip kreeg in de 12de eeuw aan de noordzijde een smalle zijbeuk, afgesloten door een vierkante zijkapel met absidiool, die tevens als torenvoet diende. De toren zelf verdween bij de bouw van de westtoren, waarna rond 1400 het huidige gotische koor verrees, met aan de noordzijde een later ingrijpend gewijzigde sacristie. De westtoren werd in 1766-'67 vervangen. Deze is in 1945 opgeblazen. Bij de ingrijpende restauratie in 1948-'50, naar plannen van J.C. Sprey en E.A.
Canneman, is het schip in baksteen verlengd en verrees een nieuwe toren op de noordelijke zijkapel. Tot de inventaris behoren een romaans sarcofaagdeksel van rode Bremer zandsteen en een preekstoel uit 1690. De pastorie (Dorpsstraat 33) stamt uit circa 1880.
