De kern van de buitenplaats De Berencamp (Hemmelerweg 1) wordt gevormd door een 15de-eeuws edelmanshuis of spieker met zadeldak tussen trapgevels. De aansluitende 17de-eeuwse vleugel is in 1842 verlaagd.
Het interieur bevat een gotische schouw en 17de-eeuwse eiken muurkastjes. De kern van de buitenplaats Salentein (Putterstraatweg 5) wordt gevormd door een L-vormig landhuis met aan de voorzijde twee ronde torens voorzien van een meerzijdige beëindiging en spits.Het oudste deel wordt gevormd door een blokvomig ‘corps de logis’, dat waarschijnlijk uit de 18de eeuw dateert. Het landhuis bezit een oude kelder met kruisgewelven op een middenpijler. Bij een verbouwing in de eerste helft van de 19de eeuw is het huis geheel gepleisterd en voorzag men de voorgevel van kantelen. In 1906 zijn de beide ronde hoektorens en de zijvleugel toegevoegd. Voor het huis ligt een brug met neogotische gietijzeren balustrade uit 1849. De landschappelijke aanleg loopt sinds 1906 ook aan de overzijde van de Putterstraatweg door. Sinds die tijd is in de buitenplaats ook De Berencamp opgenomen.
In de weide tussen De Berencamp en Salentein staat een achthoekige bakstenen duiventil in neogotische stijl. Het landhuis De Neude (Slichtenhorsterweg 30) verrees in 1927 in traditionalistische vormen naar ontwerp van D.F. Slothouwer. Het interieur en het exterieur verwijzen in hun vormen naar een 17de-eeuwse voorganger, waarvan in het huis de kelders nog resteren. De tuinaanleg is in 1972 gereorganiseerd door P. Broerse.
