Gepubliceerd op 02-01-2020

Hantumhuizen (Hantumhuzen) in Hantum

betekenis & definitie

Hantumhuizen (Hantumhuzen). Dit terpdorp ten noordoosten van Hantum is in de volle middeleeuwen vanuit dat dorp ontstaan.

De lage rechthoekige terp heeft men in 1891 deels afgegraven. De Herv. kerk (Wierumerwei 2) is een eenbeukige kerk met vijfzijdig gesloten koor en een deels ingebouwde, ongelede zadeldaktoren.

De zware toren met overwelfde begane grond verrees rond 1200. Erin hangt een mogelijk door Johan, Frans en Thomas Simonsz. gegoten klok (1616).

Uit de eerste helft van de 13de eeuw dateert het romano-gotisch schip met karakteristieke kraalprofielen langs de lisenen en de rondboogopeningen, waarvan er enkele als vensters en andere als nis met siermetselwerk zijn uitgevoerd. De twee oorspronkelijke gewelven zijn vermoedelijk rond 1335 vervangen door drie koepelgewelven.

De laat-gotische ingang is vroeg-16de-eeuws. In de 18de eeuw heeft men de kap vernieuwd, de toren van een nieuwe topgevel voorzien en het koor toegevoegd.

Bij de restauratie van 1939-'42 onder leiding van A. Baart sr. is dit koor in pseudo-romano-gotische stijl aangepast; verder zijn enkele in de gotische periode verlaagde vensters hersteld en is de romano-gotische ingang teruggebracht.

Het interieur wordt gedekt door ribloze koepelgewelven; de spitsboogvormige scheibogen rusten op pijlers die op geringe afstand van de buitenmuren staan en daar door muurdammen mee verbonden zijn.

Op twee gewelven bevinden zich 14de- of 15de-eeuwse geschilderde gewelfribben en cirkels met siermetselwerk, die bij de restauratie zijn hersteld en aangevuld.

Tot de inventaris behoren een rijk gesneden preekstoel in roccoco-vormen (1773), waarvan het snijwerk aan Yge Rintjes wordt toegeschreven, en een door Bakker & Timmenga gebouwd orgel (1907). Verder bevat de kerk een gotische zerk voor Aucke Iarla († 1529), een wapenzerk voor Binnert van Heringa († 1561) en een epitaaf in vroege renaissance-vormen voor Pybo van Eminga († 1571) en Biueck Sioerda († 1563).

Op het oorspronkelijk omgrachte terrein van de gesloopte Popta State bevindt zich de boerderij Loubourren 14, een laat-18de-eeuwse kop-hals-rompboerderij met kort voorhuis. Eén van 14de-eeuwse stinsmuren is gebruikt als scheidsmuur tussen kop en hals.