De R.K. St.-Odulphuskerk (St. Odulphusstraat 67) is een pseudobasilikale kerk, voorzien van een driezijdig gesloten koor met zijkapellen en een doopkapel tegen de westtoren van vier geledingen met traptoren en ingesnoerde spits. De sobere neogotische kerk verrees in 1913-'14 naar ontwerp van W. te Riele, ter vervanging van een uit 1857 stammende voorganger. Het interieur wordt gedekt door netgewelven (middenschip) en kruisgraatgewelven (zijbeuken). Tot de neogotische inventaris uit het atelier F.W. Mengelberg behoren de kruiswegstaties met schilderwerk van M.C. Schenk (1880) en het hoofdaltaar (1915). Het orgel is gebouwd door de gebroeders Adema (1923; gerestaureerd in 1975). De gebrandschilderde ramen zijn vervaardigd door atelier F. Nicolas (1914). De muur- en gewelfschilderingen - met onder meer musicerende engelen, de kroning van Maria en de Kruisiging van Christus - zijn van J. Ydema (1935-'41).
Op het kerkhof (1900) bevinden zich onder meer een Calvarieberg met kruisiginggroep en enkele kruisvormige graftekens.
