De Herv. kerk (Van Harenstraat 1) is een achthoekige centraalbouw met tentdak en achtkantige opengewerkte dakruiter met koepeldakje op een gemetselde onderbouw. Deze kerk in classicistische stijl verrees in 1682 op initiatief van grietman Willem van Haren naar voorbeeld van de rond 1600 gebouwde Herv. kerk van Willemstad en verving een vroeg-16de-eeuwse voorganger.
Aan de noordzijde bevinden zich een kleine traptoren en een achtzijdige grafkapel van de familie Van Haren-Hemmema. De ingangen met zandstenen ionische toegangspoortjes zijn verschillende malen verplaatst.
Bij de restauratie in 1937-'41 zijn zij teruggeplaatst naar de oorspronkelijke plek en voorzien van portalen. De vensters hebben in 1940 bakstenen montants gekregen.
De kerk was eerder in 1846-'47 onder leiding van Th. Romein hersteld.Inwendig wordt de gemetselde onderbouw van de dakruiter gedragen door vier dorische zuilen, met daartussen een vierzijdig houten gewelf. De deuren van de grafkapel zijn voorzien van koperen gietwerk en doodssymboliek daarboven. De kerk bevat een zwart marmeren epitaaf voor de stichter Willem van Haren († 1708) en zijn echtgenote Elisabeth Hemmema († 1688). Tot de inventaris uit circa 1700 behoren een bijzonder rijke preekstoel in Lodewijk XIV-vormen met allegorische vrouwenfiguren op de kuippanelen -, een doophek en de herenbank van de familie Van Haren-Hemmema. Het orgel is in 1727 gebouwd door Johannes Radeker.
