Terpdorp met een radiale structuur, ontstaan enkele eeuwen voor het begin van onze jaartelling op een kwelderwal. Het dorp wordt in het midden van de 10de eeuw voor het eerst genoemd.
Tot de scheiding van de Dongeradelen eind 15de eeuw was Anjum de grietenijhoofdplaats. De bebouwing concentreerde zich langs het Tsjerkepaed en de Foarstrjitte.
Rond 1900 heeft men de westzijde van de terp afgegraven. Van 1912 tot 1936 was Anjum eindpunt van de spoorlijn naar Dokkum.
Na de Tweede Wereldoorlog is het dorp vooral aan de westzijde uitgebreid.
