Dorp in Zuidelijk Flevoland, gesticht in 1983 en bedoeld als centrale verzorgingskern voor het oostelijke deel van deze polder. De naam is afgeleid van een in 793 in een oorkonde genoemde ‘in silva que dictur Seaewald sive Swifterbant’.
Het dorp is genoemd naar Seaewald, een nederzetting die vroeger in dit gebied gelegen zou hebben. In 1969 ontstond een eerste stedenbouwkundige schets voor 30.000 inwoners.
Het duurde echter tot 1978 alvorens aan een nieuw structuurplan kon worden gewerkt voor 8.000 inwoners in 1990. Op basis hiervan maakte H. van Willigen een definitief structuurplan (goedgekeurd 1982).
In 1984 werd Zeewolde een zelfstandige gemeente. Aan de noordwestzijde kwam een bescheiden bedrijventerrein tot stand.
Door T. Koolhaas werd stedenbouwkundig veel aandacht werd besteed aan de forse, uit vier delen bestaande, buitendijkse jachthaven (Voorhaven, Bolhaven, Pluuthaven en Bonshaven).
Bij de jachthaven staat het raadhuis aan het Raadhuisplein. De westwaarts leidende Raadhuisstraat komt uit op het besloten Kerkplein met daaraan het kerkcentrum.
Zuidelijk in de Kerkstraat bevinden zich winkels en de bibliotheek.
Ten westen van deze dorpskern ligt een groene strook (Woldlaan) met ijsbaan en nog verder westelijk bevinden zich de sportvelden.
Zuidelijk hiervan is het Horsterwold aangelegd (met begraafplaats). De eerste woningen zijn ten noorden van de groene strook gebouwd, later gevolgd door bebouwing aan de zuidzijde.
Meer recent zijn er ook woonhuizen en appartementengebouwen bij de jachthaven gekomen (Takeling, Pluuthaven).
