Woonhuizen. In de aanzienlijke woningbouwproductie van Almere-Stad springen er vier projecten uit.
Bij twee daarvan gaat het om vrijstaande gebouwen met een in principe tijdelijk karakter. Bij de beide andere projecten is voor een steeds striktere stedenbouwkundige inbedding gekozen, waarbinnen telkens bij elk bouwblok naar de grenzen van nieuwe woonvormen gezocht kon worden.Onder het motto ‘ongewoon wonen’ schreef de stichting ‘De Fantasie’ in 1982 een prijsvraag uit voor vrijstaande experimentele en tijdelijke woonhuizen die niet aan welstandeisen of wettelijke voorschriften hoefden te voldoen. Het resultaat was de wijk De Fantasie met opvallende woningen als het door J. Benthem ontworpen eigen woonhuis ‘Hardglas’ (nr. 10) met dragende glazen gevels. Alleen ‘Psyche’ (nr. 9) van R.H. van Zuuk verrees wat later (1993). De andere gebouwen niet alleen van professionele architecten ontstonden in de periode 1982-'86: ‘In Vitro’ (nr. 8;
T. van Halewijn), ‘Twee+Plus’ (nr. 7; G. Bakker & E. van Leersum), ‘Conform’ (nr. 6; R.J. de Kloe, W. Heijligers, F. van Hoeken & W. van Rijn), ‘Onder de 16’ (Nr. 5; D. Kinkel), ‘Koepel-paneelhuis’ (nr. 3-4; J.G.C. Abbo), ‘A82’ (nr. 2; P. Loerakker & D. Bruijne) en ‘Nehohi no tana’ (nr. 1; J. van Staaden).
Dezelfde stichting schreef in 1985 een tweede prijsvraag uit, met als resultaat zeventien genomineerden die in 1985-'91 in de wijk De Realiteit hun bouwsels konden verwezenlijken. Opvallend zijn de uit zeven verticaal geplaatste zeecontainers bestaande woning ‘Campus’ (nr. 8; H. Slawik) en het in aluminium, staal en glas uitgevoerde eigen woonhuis ‘Polderblik’ van T. Koolhaas (nr. 7). Op houten palen ter hoogte van de oorspronkelijke zeespiegel gebouwd is ‘Boven de Zeespiegel’ (nr. 13; J. Wagenaar & H.
Weijsenfeld). De andere inzendingen zijn: ‘Er vliegt een vogel onder ons huis’ (nr. 11; D. Bruijne & G. Koppelman), ‘Ibis’ (nr. 9; M. Koolen), ‘Golfhuis’ (nr. 10; J.G.C. Abbo), ‘De Steigerhut’ (nr. 12; M.
Janga), ‘Amfibie’ (nr. 14; D. Holvast & F. van Woerden), ‘P.S.’ (nr. 16; H. & R. van Well), ‘Zeiltoren’ (nr. 18; T. Gerritsen), ‘De naam van het huis’ (nr. 27; H. Hammink), ‘Markies’ (nr. 25; E.F. Böhtlingk), ‘Cargo’ (nr. 23; M. van der Dalen & P. Claassens), ‘Macabine’ (nr. 21; M. van Roosmalen & M. van Gessel), ‘Diogenes II’ (nr. 19; M.
Meijs), ‘Meerzicht’ (nr. 17; B.J. van den Brink) en ‘Cirkel’ (nr. 15; R.J. Wijntjes). De Muziekwijk ontstond in 1988-'90 als buitenexpositie van de ‘Bouw-RAII’. Vele landelijk bekende architecten werkten er aan mee, waaronder T. Koolhaas (Wessel Ilckenstraat 1-19), met huizen voorzien van aluminium gevels en dakopbouw. H.
Hertzberger ontwierp vier diabolo-vormige blokken van telkens vier woonhuizen (Wessel Ilckenstraat 2-32). Een betonnen boog domineert het door INBO aan een semi-openbaar woonplein ontworpen woningblok ‘Domusica’ (Duke Ellingtonstraat 14-24).
De Filmwijk was het vervolg op de Muziekwijk en verrees in 1990-'92 als buitenexpositie van de ‘Bouw-RAII’. Als supervisor ontwierp F. Riem een waaiervormige woonwijk met radiale straten, waaraan woonhuizen zijn gebouwd naar ontwerpen van onder meer Loof & Van Stigt (James Stewartstraat), Sj. Soeters (‘Modern Acropolisme’; Ingrid Bergmanstraat), F.J. van Dongen van de Architecten Cie (Hollywoodlaan) en Mecanoo (Grace Kellystraat).
