Waarschijnlijk een Noord-Babylonische naam met de betekenis 'slingerplant, omarming'. Naam van de achtste der zogenaamd kleine profeten uit het Oude Testament.
Omstreeks 1915 zou een kind in de omgeving van Dordrecht deze naam gekregen hebben, doordat de ouders in de Bijbel prikten en op die naam terecht kwamen (A.J. Bernet Kempers, 'Circulaire Volkskundedag', 1963). In Zeeland was de naam in de tweede helft van de 17e en in de 18e eeuw vrij gebruikelijk (gespeld Habacuc, Habacuk), vooral op Tholen (Stavenisse) en in Sint-Maartensdijk.
