janiceps-tweeling

betekenis & definitie

zeldzame vorm van cephalothoracopagus, een tweelingmonstrum waarvan hoofd, hals en thorax één geheel vormen. De beide hoofden zijn zo samengegroeid, dat er twee aangezichten zijn (janushoofd).

Janus werd in de Romeinse mythologie beschouwd als het begin en einde van alle dingen (jaarwisseling, seizoenen). Tevens was hij de beschermer van bogen en poorten, van in- en uitgang. Op het Romeinse Forum was aan hem een doorgang (boog) gewijd, de Ianus geminus (Lat. geminus = dubbel, weestaltig) of Januspoort. Bij alle plechtigheden werd hij als eerste aangeroepen; ook was de eerste maand van het jaar aan hem opgedragen (Januarius).

Janus, met twee aangezichten, keek met het ene voorwaarts, met het andere achterwaarts. Een enkele maal heeft het ene aangezicht de trekken van een jongeling, het andere die van een oude man (het begin en het einde).