Woordenboek van medische eponiemen

T.Beijer en C.G.L.Apeldoorn (1998)

Gepubliceerd op 17-06-2020

Bacillus hansen

betekenis & definitie

Mycobacterium leprae.[/i] Deze zuurvaste Gram-positieve leprabacil werd in 1873 door de Noorse dermatoloog Gerhard Hendek Armauer Hansen (1841-1912) ontdekt.

Door de bestudering van patiënten met lepra die in het Lyngegaard-ziekenhuis in het Noorse Bergen verpleegd werden, kwam Hansen tot de stellige overtuiging dat lepra een besmettelijke ziekte moest zijn. Aan patiënten was geen gebrek: in die jaren waren er in Noorwegen zeker drieduizend leprapatiënten (Nater). In ongekleurde preparaten van lepromateus weefsel vond Hansen kleine staafvormige bacteriën die bij elkaar in bundels lagen, in de lengte gerangschikt in zogenaamde globi of lepracellen. Een jaar later (1874) beschreef hij zijn bevindingen in een Noors medisch tijdschrift. Hoewel vijf jaar later de Duitse dermatoloog Albert L.S. Neisser (1855-1916) de staafjes duidelijk wist te kleuren, kende hij Hansen de eer van de ontdekking toe. Vierentwintig jaar later besloot men dan ook op het eerste internationale lepracongres in Berlijn Hansen als de ontdekker van de leprabacil te erkennen (Nater).