Fistel

betekenis & definitie

verbindende gang tussen twee holle organen of tussen een orgaan en de buitenwereld, ontstaan door ontsteking (absces of empyeem), gekenmerkt doordat de fistel zich niet vanzelf sluit, omdat slijmvlies met slijmvlies of met huid is vergroeid; weer andere fistels ontstaan door een wond, die niet meer sluiten wil, bijv. omdat een afscheiding er steeds zijn weg doorheen blijft kiezen (bijv. urine- of ontlastingfistels van blaas of endeldarm naar de schede toe na verwonding bij een moeilijke kunstverlossing. Dit zijn soms onechte fistels omdat de fistelgang dan niet bekleed is met huid of slijmvlies.