Wat is de betekenis van zege?

v., (hog. st.) overwinning: de zege behalen; — triomf: de zege der deugd over de ondeugd.

Het begrip zege heeft 3 verschillende betekenissen: 1) overwinning. het in zijn voordeel beslissen van een strijd, oorspronkelijk een gewapende strijd, in de oorlog, maar vervolgens ook in allerlei andere toepassingen waarbij van strijd, wedijver of competitie sprake is, zoals in de sport, de politiek, het recht of in moreel en geestelijk op...

zege - Zelfstandignaamwoord 1. overwinning, victorie ♢ De thuisclub behaalde een belangrijke zege. zege - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van zeeg Synoniemen triomf, zegepraal

(de; -s) SP - overwinning, triomf: de zege was aan Steven Rooks, de overwinning werd behaald door Steven Rooks; de zege behalen; het is een gekochte zege, een zege waarvoor betaald is, bv. om een medevluchter niet voluit mee te laten sprinten.

s., sege, oerwinning.

v. (overwinning): de zege behalen op.

v. (-s) overwinning, maar deftiger en poëtischer: de op iemand behalen; de der deugd over de ondeugd. Syn.➝ overwinning.

v./m., (litt. taal) overwinning: de — behalen; (ook van sportwedstrijden).

(overwinning), van het Idg. segkos = overweldigende macht, verwant met het Skr. sah = overwinnen.