Wat is de betekenis van wandaad?

v. (...daden), slechte, onmenselijke, barbaarse daad : de wandaden der Nazi-barbaren .

wandaad - Zelfstandignaamwoord 1. een misdaad, een slechte of gruwelijke handeling ♢ Wie dieren pijn doet voor zijn plezier begaat een wandaad. Woordherkomst Eind 18e eeuw gevormd uit daad handeling met het voorvoegsel wan- verkeerd.

wandaad - zelfstandig naamwoord uitspraak: wan-daad 1. slechte, onmenselijke daad ♢ de wandaden van deze misdadiger moeten bestraft worden Zelfstandig naamwoord: wan-daad de wandaad de w...

slegte (verkeerde), daad, misdaad, euweldaad.

s., wandie(d).

v. -daden; euveldaad.

('wan) v. (...daden) slechte daad. misdaad.

v./m. (-daden), slechte, onmenselijke, barbaarse daad.

wandaad Zie: wan(-)