Uitstulping
v. (-en), 1. het (zich) uitstulpen; 2. plaats waar iets uitgestulpt is ; plaatselijke, veelal tijdelijke uittreding.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. het (zich) uitstulpen; 2. plaats waar iets uitgestulpt is ; plaatselijke, veelal tijdelijke uittreding.
Wiktionary (2019)
uitstulping - Zelfstandignaamwoord 1. plek die uitgestulpt is Woordherkomst Naamwoord van handeling van uitstulpen met het achtervoegsel -ing
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Muiswerk Educatief (2017)
uitstulping - zelfstandig naamwoord uitspraak: uit-stul-ping 1. met een bochtje of bobbel naar buiten ♢ boven de band van zijn broek zie je een uitstulping Zelfstandig naamwoord: uit-stul-ping de uitstulping ...
Jan Hoogland, Roel Otten | AUP Amsterdam Univerisity Press
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: