Wat is de betekenis van tornen?

I. (tornde, heeft getornd), 1. keren, wenden (stoomw.) een vliegwiel tornen, een eind omdraaien, indien de machine op een der dode punten stilstaat: 2. (zeew.) (een schip) tegenhouden, beletten te snel af te lopen ; 3. zich met moeite vooruitwerken : tegen de wind in tornen. II. (tornde, heeft en is getornd), 1. losgaan (van het naaisel): uw go...

tornen - Werkwoord 1. (inerg) het herhaald tussen de steken doorknippen van een draad waarmee iets vastgenaaid zit 2. (inerg) overdrachtelijk het afbreuk maken aan een bestaande instelling of regel ♢ Daaraan mag niet getornd worden.

tornen - regelmatig werkwoord uitspraak: tor-nen 1. stiksel van naaiwerk loshalen ♢ ze tornde de naad van de te krappe jas los 1. daar valt niet aan te tornen [dat kan niet veranderd worden]...

De gewone betekenis van tornen is: de naden losmaken. Ook tarnen komt voor, maar alleen in deze letterlijke zin. Het woord is verwant met het Duitse trennen: scheiden, splitsen. De oudste betekenis waarin tornen is opgetekend, luidt: weglopen uit de dienst, wat wij nu drossen noemen. Ook voor: afvallig worden van het geloof werd tornen gebruikt en...

v., toarne.

tornde, heeft getornd; een naad lossnijden, losmaken: ergens niet aan tornen, het onveranderd laten; daar valt niet aan te tornen.

Een machine ronddraaien. Een zware torn: een moeilijk werk.

(tornde, getornd) I. (heeft) 1. Algm. keren, wenden : een vliegwiel om het weer in beweging te krijgen. 2. Zeew. beletten te snel af te lopen : een schip -. - II. (heeft) 1. losmaken wat genaaid is : de voering uit een jas -. 2. verandering aanbrengen : torn daar niet aan. 111. (is) losgaan van naaisel: uw jas is los getornd. t

(tornde, heeft getornd), 1. zich met moeite vooruitwerken: tegen de wind in tornen; 2. het geleidelijk laten uitlopen (van de vaart), waardoor het schip de tros of ankerketting strak trekt en stopt.