Wat is de betekenis van Stijfhoofdig?

bn. bw. (-er, -st), onverzettelijk, koppig, eigenzinnig: onbuigzaam en stijfhoofdig.

adj. & adv., stiif-, steech-, steuchhollich, stiif, steech, steuch, hollich; — zijn, in stiif sin hawwe.

bn. (koppig).

('ho:vdəh) bn. en bw. (-er, -st) onverzettelijk om zijn eigen hoofd, inzicht te volgen. Syn.➝ eigenzinnig.

Stijfhoofdig - bn. bw. (-er, -st), onverzettelijk, koppig, eigenzinnig. STIJFHOOFDIGHEID, v. onverzettelijkheid, koppigheid, eigenzinnigheid.

zie Eigenzinnig.

...