Wat is de betekenis van onvriendelijk?

bn. bw. (-er, -st), niet vriendelijk, niet voorkomend; onaardig: zij geven elkaar nooit een onvriendelijk woord; — niet welgezind, bijna vijandig: dat is heel onvriendelijk van hem; iem. onvriendelijk bejegenen.

onvriendelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet aardig of vriendelijk, vijandig ♢ De onvriendelijke man werd door alle kinderen gemeden. Woordherkomst Afgeleid van vriendelijk met het voorvoegsel on-

onvriendelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-vrien-de-lijk 1. als van een vijand ♢ ik weet niet wat ik hem gedaan heb, hij is altijd zo onvriendelijk 2. niet aardig en voorkomend ♢ die ca...

adj. & adv., ûnfreonlik, hounsk, barsk, batsk, toar, ófhâlden(d); een — woord, in forkeard wurd.

bn., bw. (niet vriendelijk): een onvriendelijk mens, een onvriendelijk woord; iem. onvriendelijk bejegenen.

('vri:ndələk) bn. en bw. (-er, -st) niet vriendelijk: een mens; -e woorden; bejegend. Syn. → bijtend.

bn. bw. (-er, -st), niet vriendelijk, niet voorkomend, onaardig : zij geven elkaar nooit een onvriendelijk woord; — bw. iem. onvriendelijk bejegenen. ONVRIENDELIJKHEID, v.

zie Bitter.

...