Wat is de betekenis van onthutst?

bn. bw., ontsteld, verbijsterd: hij staarde onthutst, met open mond mij aan; lichtelijk onthutst.

onthutst - Bijvoeglijk naamwoord 1. heel erg van streek zijn na te zijn geschrokken ♢ De Tweede Kamerleden toonden zich onthutst over de misstanden die nog altijd schering en inslag zijn. onthutst - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van onthutsen ...

onthutst - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ont-hutst 1. erg geschrokken en geschokt ♢ onthutst kwam Coby vertellen dat ze gezakt was Bijvoeglijk naamwoord: ont-hutst ... is onthutster dan ... ...

adj. & adv., biteutere, bitommele, bitibbere, foralterearre, forbouwerearre, forbûke.

bn., bw. (verbijsterd, ontsteld, ontzet): geheel onthutst; iem. onthutst aanstaren.

('hutst) bn. en bw. ontsteld, doch niet zo sterk : hij stond met open mond te kijken. Syn. → angstvallig.

bn. en bw., ontsteld, verbijsterd: hij staarde mij onthutst met open mond aan.

onthutst bn. 'ontsteld' categorie: geleed woord Vnnl. Sy is soo gantsch onthutst, ... Dat 'ze is zozeer ontsteld, dat' [1625; WNT]. Verl.deelw. van onthutsen 'ontstellen', dat is afgeleid met het voorvoegsel ont-, dat hier het begin van een handeling aangeeft, van hutsen...

zie Bedeesd.