Wat is de betekenis van naburig?

bn. (-er, -st), (eig.) behorend aan een buur, aangrenzend; (bij uitbr.) nabijgelegen, omliggend: het naburige dorp; de naburige gemeenten.

naburig - Bijvoeglijk naamwoord 1. in de buurt ervan gelegen ♢ Ook in de naburige staten richtte de orkaan grote schade aan. Woordherkomst afgeleid van nabuur met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen aangrenzend, belendend, nabijgelegen, omliggend

naburig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: na-bu-rig 1. in de buurt ergens van ♢ in een naburig dorp was een winkel Bijvoeglijk naamwoord: na-bu-rig de/het naburige ...

aangrensend; nabygeleë.

adj., oanbuorjend.

bn. (aangrenzend, in de buurt, nabijgelegen): een naburige stad.

(na'bu:rəch) bn. (-er, -st) nabijgelegen; in het -e dorp.

bn. (-er, -st), (eig.) behorend aan een buur, aangrenzend; (bij uitbreiding) nabijgelegen, omliggend: het naburige dorp; de naburige gemeenten.

Naburig bn. (-er, -st), nabijgelegen, omliggend: het naburige dorp; de naburige gemeenten..