Manmoedig
bn. bw. (-er, -st), de moed hebbende of tonende van —, met de moed van een man, dapper, kloekmoedig, manhaftig: een manmoedig besluit.
Wat is de betekenis van Manmoedig?
Nederlandstalige WikiWoordenboek
Wiktionary (2019)
manmoedig
manmoedig - Bijvoeglijk naamwoord 1. de moed hebbend van een echte man ♢ De een na de ander – zaken met een grote reputatie – ging over de kop, maar dit bescheiden winkeltje met zijn vergrijzende klantenbestand hield manmoedig stand. Woordherkomst afleiding van man en moed met het...
(uitgelicht)
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
manmoedig
bn., bw.; met mannenmoed, manhaftig: een manmoedig besluit, kloekmoedig; Pieter stak de hand manmoedig in de korf.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
manmoedig
(man'moedəch) bn. en bw. (-er, -st) met mannelijke moed, kloekmoedig : een besluit; kleingeestigheid versmaden.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
manmoedig
bn. en bw. (-er,-st), met de moed van een man, dapper, kloekmoedig, manhaftig: een manmoedig besluit.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Manmoedig
MANMOEDIG, bn. bw. (-er, -st), MANMOEDIGLIJK, bw. dapper, kloekmoedig, manhaftig: een manmoedig besluit. MANMOEDIGHEID, v. onversaagdheid.
Nieuw woordenboek der Nederlandsche taal
I.M. Calisch (1864)
Manmoedig
Manmoedig, bn. en bijw. (-er, -st), *-LIJK, bijw. dapper. *-HEID, v. gmv. onversaagdheid.
Gerelateerde zoekopdrachten