Wat is de betekenis van lallen?

(lalde, heeft gelald), gebroken of onduidelijk praten; — aldus uiten; — met dubbelslaande tong spreken.

lallen - Werkwoord 1. (inerg) onverstaanbare en onsamenhangende praat uitslaan, vaak onder invloed van alcohol ♢ Hij was stomdronken en lalde de hele kroeg bijeen.

stamelen; eerste geluiden maken (v. kinderen); praten met dubbelslaande tong.

('lallәn) (lalde, heeft gelald) [klnb.] gebroken of onduidelijk praten.

lallen ww. 'onduidelijk praten' categorie: klankwoord Vnnl. met sijnen jonghen kinderkens lallen 'met zijn jonge kindertjes brabbelen' [ca. 1580; WNT], by den dranck ... lallen 'door de drank lallen' [ca. 1626; WNT]. Een klanknabootsend of klankexpressief woord, vergelijkbaar met ...

(lalde, heeft gelald), gebroken of onduidelijk praten.

...

...

...