Wat is de betekenis van Komaf?

v., 1. (gew., gemeenz., iron.) afkomst: hij meent van heel hoge komaf te wezen; 2. (gew., vooral Zuidn.) liet afkomen, loskomen van, einde (met gedachte aan liet resultaat): daar is geen komaf aan; hij maakt geen komaf, zijn werk komt niet klaar.

komaf - Zelfstandignaamwoord 1. afkomst ♢ Op tv is een rapper van Marokkaanse komaf. ♢ De prins gaat trouwen met een vrouw van burgerlijke komaf.

komaf maken met (korte metten)

- komaf maken met iets, een eind maken aan iets, ermee afrekenen of ermee voortmaken. Voor mij maakte Pim Fortuyn in zijn interview met Zinzen op schitterende wijze komaf met alle ideologisch geïnspireerde kritiek op zijn persoon en zijn politiek programma. - Humo, 21-05-2002. Want de herstructurering die De Graeve doorvoerde, w...

In de verb. komaf maken (met, van iets), ergens een einde aan maken, iets goed aanpakken (met het oog op een definitief resultaat), er werk van maken; met iets voortmaken; ook: niet langer aarzelen (iets te doen) enz.; - er geen komaf aan zien, er geen eind aan zien (b.v. aan een werk), iets niet vooruit zien gaan. In gedachten spring...

herkoms, afkoms.

s., komôf (de & it).

1. v. (afkomst); van hoge komaf; 2. bw. Z.-N. komaf maken met, een einde aan.

('af) m. 1. het afkomen, einde: daar is geen aan; geen maken, niet vorderen of er niet aan beginnen. 2. afkomst : van hoge -.