Wat is de betekenis van kenmerkend?

bn. bw., zodanig (op zulk een wijze) dat men er iets door kan kennen in zijn aanwezigheid of bijzonderheid, karakteristiek: hoogmoed is een kenmerkende trek der Duitsers; zelfst.: het kenmerkende van iets.

kenmerkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. een hoedanigheid vormend die iets identificeert ♢ Kenmerkend voor hem is zijn grote integriteit. kenmerkend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vankenmerken Woordherkomst Onvoltooid deelwoord van kenmerken.

kenmerkend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ken-mer-kend 1. wie of wat opvalt door bepaalde kenmerken ♢ kenmerkend voor Godfried is zijn dapperheid Bijvoeglijk naamwoord: ken-mer-kend de/het kenmerkende ......

('ken) 1. bn. tekenend, onderscheidend, karakteristiek : een -e eigenschap, hoedanigheid, (karaktertrek; het -e van het geval is... 2. bw. op tekenende, karakteristieke wijze : zich onderscheiden.

bn. en bw., zodanig (op zo’n wijze) dat men er iets door kan kennen in zijn aanwezigheid of bijzonderheid, karakteristiek: kenmerkende eigenschappen; zo’n antwoord is —; (bw.) zich — onderscheiden; zelfst.: het kenmerkende van iets.

KENMERKEND, bn. waaraan men iets kan kennen, karakteristiek hoogmoed is een kenmerkende trek der Spanjaarden.

...

...

...