Wat is de betekenis van intimideren?

(intimideerde, heeft geïntimideerd), bevreesd maken, schrik aan jagen, inz. door bedreigingen verlammen, afschrikken, weerhouden.

intimideren - Werkwoord 1. (ov) iemands gedrag beïnvloeden door hem angst aan te jagen ♢ Hij intimideerde ze genoeg dat zij de waarheid niet meer durfden zeggen. Woordherkomst afgeleid van het Franse intimider (met het achtervoegsel -eren)

intimideren - regelmatig werkwoord uitspraak: in-ti-mi-de-ren 1. hem bang maken om iets gedaan te krijgen ♢ hij intimideerde de kinderen door met straf te dreigen Regelmatig werkwoord: in-ti-mi-de-ren ik intimideer...

[MLat. intimidare, van Lat. timidus: zie timide] vrees aanjagen, bang maken.

vrees aanjagen; ontmoedigen

vrees aanjagen

bevreesd maken, vrees aanjagen.

geïntimideerd (Fr. [Lat. timidus = bevreesd]: bevreesd maken).

(de:rәn) (intimideerde, heeft geïntimideerd) [Fr. < Lat. timidus, bevreesd] vrees aanjagen, angst inboezemen inz. door bedreigingen, afschrikken, weerhouden.