Wat is de betekenis van impotent?

(<Fr.-Lat.), bn. (-er, -st), 1. niet bij machte de bijslaap te voltrekken; 2. geestelijk onbekwaam voor een taak.

Impotent betekent in algemene zin "machteloos" of "onbekwaam" om iets te doen. In medische context verwijst impotent specifiek naar de onmogelijkheid van een man om een erectie te krijgen of te behouden, wat ook wel erectiestoornis wordt genoemd. Dit is een seksuele aandoening die mannen kan treffen en kan worden veroorzaakt doo...

impotent - Bijvoeglijk naamwoord 1. onbekwaam 2. (seksualiteit) niet in staat een erectie te krijgen Woordherkomst van het Frans impotent; op te vatten als afleiding van potent met het ontkennend voorvoegsel in-; [2] kan mogelijk juist andersom de betekenis van potent hebben beïnvloed

impotent - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: im-po-tent 1. wie geen stijve penis kan krijgen ♢ door zijn drankgebruik was de man was impotent Bijvoeglijk naamwoord: im-po-tent de/het impotente ...

Niet in staat de geslachtsdaad te voltrekken; meer specifiek van mannen: geen erectie kunnen krijgen, onvermogen tot ejaculatie. Deze via het Frans aan het Latijn (impotens: machteloos) ontleende term moet vroeger een eufemisme geweest zijn. Tot in de zestiende eeuw betekende het woord ‘invalide; door lichaamsgebreken niet in staat om zijn beroep u...

[Lat. impotens, -entis, van in = niet, en potens = machtig; vgl. posse = kunnen] zwak, krachteloos, niet in staat tot geslachtsgemeenschap.

niet in staat tot de geslachtsdaad; onbekwaam

impotent - niet in staat tot de coïtus

onmagtig; onbekwaam; hulpeloos.