Wat is de betekenis van gebekt?

gebekt - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van bekken

(zn) bakbenodigdheden TM.

adj., bibekke.

bn. (hebbende een bek of snavel, meestal met bep. of in samenst.; Z.-N. van kant of stof: gefestonneerd); zie vogel; fig. die visvrouw is goed gebekt, weet haar mond te roeren; Z.-N. op iets gebekt zijn, belust op.

bn. 1. van een bek voorzien: de -e vogels. ➝ vogel. 2. Gemz. bespraakt: goed, wel zijn.

bn., 1. (van vogels) van een bek of snavel voorzien; (spr.) elke vogel (elk vogeltje) zingt zoals hij (het) – is, ieder spreekt of uit zich overeenkomstig zijn aard, of de trap zijner beschaving; 2. (van mensen) goed, wel – zijn, of alleen – zijn, goed van zich af kunnen spreken, niet op zijn mondje gevallen zijn.

GEBEKT, bn. (van vogels) van een bek of snavel voorzien; — (spr.) elke vogel (elk vogeltje) zingt zooals hij (het) gebekt is, ieder spreekt of uit zich overeenkomstig zijn aard, of den trap zijner beschaving; — goed, wel gebekt zijn, of, bloot, gebekt zijn, den mond tot zijn wil hebben, niet op zijn mondje gevallen zijn; — (gew....

...