Declineren
(declineerde, heeft gedeclineerd), (<Fr.Lat.), 1. (taalk.) verbuigen; 2. (nat.) afwijken; 3. (w. g.) afwijzen.
Van Dale Uitgevers (1950)
(declineerde, heeft gedeclineerd), (<Fr.Lat.), 1. (taalk.) verbuigen; 2. (nat.) afwijken; 3. (w. g.) afwijzen.
Wiktionary (2019)
declineren - Werkwoord 1. (ov) (taalkunde) de naamvalsvormen opsommen ♢ De meeste Russische zelfstandige naamwoorden op -о zijn onzijdig en worden in de genitief gewoonlijk gedeclineerd door de -о door een -а te vervangen. 2. (natuurkunde) afwijken Woordherkomst afgeleid van het Franse déc...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Lat. declinare, -clinatum = van de rechte weg afleiden, verbuigen] verbuigen (woorden); ook: van de hand wijzen.
Jacon Kramers Jz (1948)
van de hand wijzen; een woord verbuigen; fig. in minachting brengen, verkleinen.
M. J. Koenen's (1937)
gedeclineerd (Fr. [Lat. declinare]: afwijken inz. van de magneetnaald; spraakk. verbuigen; ook: afwijzen).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Lat.] (declineerde, heeft gedeclineerd), 1. (taalkunde) verbuigen; 2. (natuurkunde) afwijken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: