Wat is de betekenis van declineren?

2025-07-29
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Declineren

(declineerde, heeft gedeclineerd), (<Fr.Lat.), 1. (taalk.) verbuigen; 2. (nat.) afwijken; 3. (w. g.) afwijzen.

2025-07-29
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

declineren

declineren - Werkwoord 1. (ov) (taalkunde) de naamvalsvormen opsommen     ♢ De meeste Russische zelfstandige naamwoorden op -о zijn onzijdig en worden in de genitief gewoonlijk gedeclineerd door de -о door een -а te vervangen. 2. (natuurkunde) afwijken Woordherkomst afgeleid van het Franse déc...

2025-07-29
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Declineren

[Lat. declinare, -clinatum = van de rechte weg afleiden, verbuigen] verbuigen (woorden); ook: van de hand wijzen.

2025-07-29
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Declineren

(deklineren) verbuigen (taalk.); afwijken; kleineren; afwijzen

2025-07-29
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Declineren

verbuigen; afwijken

2025-07-29
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

declineren

van de hand wijzen; een woord verbuigen; fig. in minachting brengen, verkleinen.

2025-07-29
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

declineren

gedeclineerd (Fr. [Lat. declinare]: afwijken inz. van de magneetnaald; spraakk. verbuigen; ook: afwijzen).

2025-07-29
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Declineren

[Lat.] (declineerde, heeft gedeclineerd), 1. (taalkunde) verbuigen; 2. (natuurkunde) afwijken.

Wil je toegang tot alle 10 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-29
Etymologicum 1573

Cornelis Kiliaan (1573)

Declineren

Declinare: & Ius domum reuocare, iudicium transferre.