Wat is de betekenis van bindend?

bn., verplichting opleggend, niet vrij opzegbaar: bindende voorschriften; een bindende overeenkomst, een rechtsgeldige overeenkomst, waarvan de nakoming kan worden gevorderd: een overeenkomst met ongeoorloofde oorzaak of in strijd met de goede zeden is niet bindend.

bindend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanbinden bindend - Bijvoeglijk naamwoord 1. dwingend, niet vrij opzegbaar ♢ Dit is een bindend contract dat alleen door een rechterlijke uitspraak ontbonden kan worden. ♢ Na het eerste jaar krijgt de studen...

bindend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: bin-dend 1. waar je aan vast zit ♢ deze overeenkomst is bindend Bijvoeglijk naamwoord: bin-dend de/het bindende ...

bindend; für die Gerichte bindend sein, kracht van gewijsde hebben.

bn., verplichting opleggend, niet vrij opzegbaar: bindende voorschriften; een bindende overeenkomst, een rechtsgeldige overeenkomst, waarvan de nakoming kan worden gevorderd.

...

...