(v.), syn. larynxverweking; een stoornis in de groei van de larynx, vooral van de epiglottis, die wordt veroorzaakt door een tekort aan calcium, waardoor de kraakbenige bovenstructuur van de larynx te slap is en de epiglottis in elkaar klapt. Er ontstaat dan een inspiratorische stridor.
Het probleem verdwijnt dikwijls rond 12-18 maanden.
