Een landbouwtrekker is een voertuig dat speciaal is ontwikkeld voor gebruik in de landbouw. Een landbouwtrekker wordt in Nederland meestal een Tractor genoemd wat afleidt van het Latijnse woord “trahere”, dat trekken betekent. Een landbouwtrekker is gemaakt om iets te slepen, duwen of trekken.
Bij een tractor zijn de achterwielen meestal groter dan de voorwielen waardoor het zich beter kan verplaatsen over het veld. Een tractor met grotere achterwielen heeft dan namelijk meer grip en zakt minder snel in de grond. Om de druk te verminderen worden tegenwoordig op veel trekkers extra brede achterbanden geplaatst. Op deze manier kan de schade die de trekker aan het landbouwgebied maakt beperkt blijven.
Tegenwoordig moeten trekkers volgens wettelijke verplichting voorzien van een veiligheidscabine. Deze cabine beschermd de inzittende op het moment dat de trekker kantelt. Zonder veiligheidscabine kan een inzittende namelijk onder de trekker bekneld raken en dit kan tot ernstig letsel leiden.
In Nederland mag iemand vanaf 16-jarige leeftijd een trekker besturen om werkzaamheden en arbeid te verrichten. Wel moet diegene in het bezit zijn van een T-rijbewijs. Wanneer een trekker als landbouwvoertuig geregistreerd staat mag deze nooit zonder rijbewijs bestuurd worden. De bestuurder van een trekker mag maximaal kilometer per uur rijden.
Nederland is een van de weinige landen ter wereld waar een tractor niet als gemotoriseerd voertuig geregistreerd hoeft te worden. Om deze reden heeft een tractor in Nederland dus ook geen kenteken. Wanneer iemand gedeeltelijk in België of Duitsland werkt kan er een speciaal kenteken in Nederland aangevraagd worden. Op het moment dat iemand met een trekker naar een ander buitenlands wilt, moet er in dat land een kenteken aangevraagd worden.