Een links-terroristische organisatie in Duitsland.
De RAF werd in 1968 opgericht door de student Andreas Baader, nadat het studentenverzet leek te zijn vastgelopen door de aanslag op studentenleider Rudi Dutschke. Baader meende dat de strijd tegen de door kapitalisten beheerste consumptiemaatschappij ondergronds en desnoods met geweld moest worden gevoerd. In 1970 voegde de journaliste Ulrike Meinhof zich bij de RAF, die sindsdien ook wel de Baader-Meinhof-Gruppe werd genoemd. De harde kern van de groep bestond, naast Baader en Meinhof, uit Gudrun Ensslin (1940-77), Holger Meins (1941-74) en Jan Carl Raspe (1944-77).
De RAF was verantwoordelijk voor veel gewelddaden, waaronder aanslagen, overvallen en gijzelingen van vooraanstaande personen, soms met dodelijke afloop. Uit protest tegen de Vietnam-oorlog viel de groep ook Amerikaanse instellingen in de BRD aan. Aanvankelijk had de RAF enige steun onder linkse intellectuelen en studenten, die echter werd verspeeld door het toenemende gebruik van geweld.
De Duitse regering pakte de RAF hard aan. Na een grootscheepse klopjacht werden de vijf leiders in juni 1972 gearresteerd. In 1974 begon in Stuttgart een groot proces tegen hen. Aangezien het uiterst moeilijk bleek de gewelddaden te bewijzen, nam het proces drie jaar in beslag. Tijdens het proces overleden Meinhof en Meins in de gevangenis. De overige drie verdachten werden in april 1977 tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Leden van de RAF reageerden hierop met de ontvoering van en de moord op de voorzitter van het West-Duitse werkgeversverbond Hans-Martin Schleyer. In oktober 1977 kaapten RAF-leden op het vliegveld van de Somalische hoofdstad Mogadishu een Duits passagiersvliegtuig; zij eisten de vrijlating van de drie veroordeelden. De kaping mislukte; kort daarna werden Baader, Ensslin en Raspe dood aangetroffen in hun cellen. Volgens de autoriteiten hadden zij zelfmoord gepleegd.
De RAF liet weliswaar nadien nog incidenteel van zich horen, zoals door een aanslag op de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken Hans Neusel in juli 1990, maar de kracht van de organisatie was gebroken.
