Gewelddadige beëindiging van studentenbetogingen in Peking.
In de eerste helft van 1989 kwam er in de Volksrepubliek China toenemende kritiek op de regering en het gebrek aan democratie. Na de dood in april van de populaire voormalige partijleider Hu Yaobang werden er demonstraties gehouden op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking (Tiananmenplein). De omvang van de betogingen nam toe door hongerstakingen van studenten. De betogingen kregen steeds meer het karakter van een volksbeweging. De meningen van de autoriteiten waren verdeeld. Premier Li Peng was voorstander van hard ingrijpen, terwijl partijsecretaris Zhao Zyiang overleg wilde. De visie van Li Peng kreeg uiteindelijk de meeste steun. Op 3 juni werden eenheden van het zevenentwintigste leger in stelling gebracht. Het plein en de toegangswegen waren versperd door een menigte van ongeveer honderdduizend mensen. Toen pogingen om door middel van traangas een einde aan de betogingen te maken faalden, werd in opdracht van Deng Xiaoping in de nacht van 3 op 4 juni met geweld ingegrepen. Demonstranten werden doodgeschoten of overreden door tanks. Het aantal doden bedroeg minimaal tweeduizend. Het plein was twaalf dagen gesloten. In die tijd brachten helikopters lijken weg om te worden verbrand. Na het neerslaan van de opstand werden nog duizenden mensen gearresteerd. Talloze zogenaamde contrarevolutionairen werden terechtgesteld.
