Amerikaanse vakbond, waarvan alleen geschoolde arbeiders lid konden worden.
De American Federation of Labor werd in 1886 opgericht. De leden werden met name gerekruteerd uit geschoolde arbeiders, in de praktijk Amerikanen die van West- of van Noord-Europese afkomst waren. Het hoofddoel van de AFL was het bedingen van betere lonen en arbeidsomstandigheden.
Het groeiend aantal halfgeschoolde werknemers in bedrijven gericht op massaproductie was voor de AFL geen reden de koers te wijzigen. Daarom ontstond in 1936 een andere vakbond, The Committee for Industrial Organizations, dat zich op half- en ongeschoolde arbeiders richtte. In 1938 werd de naam van deze vakbond gewijzigd in Congress of Industrial Organizations (CIO).
Na de Tweede Wereldoorlog werden de verschillen tussen de twee organisaties zó klein, dat ze in 1955 tot de AFL-CIO fuseerden. Deze vakbeweging met ongeveer vijftien miljoen leden voerde een opportunistische politiek: men steunde in de presidentsverkiezingen de kandidaat die de meeste concessies aan de AFL-CIO deed; in de praktijk was dat meestal de Democratische kandidaat.
