I. văgor, dep. (1);
1. eig., ronddolen, -zwerven, -trekken, b.v. totā Asiā, Cic., luna iisdem spatiis vagatur, quibus sol, Cic. | in 't bijz., van schippers en schepen = kruisen, cum lembis circa Lesbum, Liv.
2. overdr., vagabitur tuum nomen longe lateque, Cic., animus vagatur errore, Cic., vagabimur nostro instituto (afdwalen, in de rede), Cic., ut in vacuo vagaretur (vrij spel had) cupiditas privatorum, Liv.
II. vāgŏr, ōris, m. Lucr. = vagitus.
