i, n.
1. een werktuig om te draaien, te winden, vand. = strik, touw, koord; band, boei. | foltertuig, pijnbank, tormenta adhibere, Cic.; overdr., foltering, kwelling, tormenta suspicionis, Cic., tormenta fortunae, Cic.; (poët.) prikkel, tormentum admovere ingenio, Hor.
2. slinger-, werpmachine, grof geschut, ballistae lapidum et reliqua tormenta, Cic., ibi tormenta collocavit, Caes.; meton., het weggeslingerde werptuig, telum tormentumve missum, Caes.
