cēpi, ceptum (3);
I. (als drager) op-, op zich nemen,
a. eig., dragen, steunen, ophouden, fulturae, quibus theatrum suscipitur, Plin. ep.
b. overdr., steunen, verdedigen, zich (iemd of iets) aantrekken, alqm, Vatin. in Cic. ep. | op zich nemen, aannemen, zich wijden aan, ook = doen, verrichten, beginnen, personam viri boni, Cic., causam, Cic., militiam, Liv., iter, Cic., bellum, Cic., votum, doen, Liv., maleficium, Liv., scelus in se, Cic., prodigia, zorgen, dat zij afgewend worden, door offers enz., Liv., sacra peregrina, Cic., pulvinar, het aanligbed (voor de goden) gereedmaken, een godenmaaltijd aanrichten, Liv., suscepit vita, ut etc., heeft het zo ingericht, dat enz., Cic. ; zich op de hals halen, lijden, ondergaan, aes alienum, Cic., culpam, Cic., poenam, Cic., pericula, Cic., inimicitias, Cic., Iaborem, Cic., dolorem, zich overgeven aan enz., Cic.
II. (als ontvanger) opnemen, opvangen,
a. eig., dominam ruentem, Verg., aquam, in de mond nemen, Ov. | in ’t bijz., (een pasgeboren kind van de aarde opnemen en zo) als het zijne erkennen en op voeden, puerum, Ter., rem publicam, cui susceptus es (geboren zijt), Cic., liberos ex alqa suscepisse, verwekt hebben bij, Cic. ; (iemd als burger) opnemen, alqm in civitatem, Cic. ; zich op de hals halen, provinciae invidiam atque offensionem, Cic.
b. overdr., (als waar) aannemen, beweren, toegeven, quae si suscipimus, Cic., quod in causa difficillimum est, suscipiunt, Cic. ; aannemen = ontvankelijk zijn voor, in zich laten opkomen, crimen, Cic., consolationem, Cic. ; het woord nemen, antwoorden, hernemen, suscipit Anchises, Verg., volledig : sermonem suscipere, Quint.
