Spontĕ

betekenis & definitie

(abl. van het ongebruikelijke spons), met of volgens iemds wil, sponte alcs, Tac., vaker sponte meā, tuā, suā etc., ook alleen sponte, uit eigen beweging, van zelf, vrijwillig, med sponte feceram, Cic., non sponte sequor, Verg.; door eigen inzicht, neque id meā sponte (prospexi), Cic.; van zelf, zonder iemds hulp of toedoen, nec suā sponte exstinguitur, Cic.; op zich zelf, voor zich alleen (zonder dat er iets bijkomt , res, quae sud sponte scelerata est, Cic.; het eerst, zonder een voorbeeld te hebben, suā, sponte instituisset, Cic.