ĭi, n.
I. eig. (en fig.),
a. in ’t alg., ruimte, spatia locorum, Caes., spatium non est agitandi (equos), Nep.
b. in ’t bijz., ruimte = tussenruimte, afstand, paribus spatiis intermissae trabes, Caes.; (poët.) = om vang, grootte, lengte, hostis, Ov., trahere aures in spatium, in de lengte, Ov., fugit in spatium, rechtuit, Ov. | eind weegs, afstand, baan, longum sp. itineris, Caes., duum milium sp., Caes., eadem spatia quinque stellae conficiunt, Cic.; baan (der wedrenners), omloop, addere in spatia (= spatia in spatia), omloop na omloop volbrengen, Verg., fig., quasi decurso spatio, Cic., spatium decurrere, zijn levensloop voleinden, Ov.; baan, renbaan, sp. declivis Olympi, Ov., nobiles equos cursus et spatia probant, Tac., fig., deflectere de spatio (baan, spoor), Cic. | wandeling, gang, duobus spatiis tribusve factis, Cic.; wandelplaats, gang, spatia Academiae, Cic.
II. overdr., van de tijd,
a. in 't alg., tijdvak, -ruimte, tijd, annuum, Cic., dierum triginta, Cic., hoc interim spatio, in deze tussentijd, Cic.; langdurigheid, lange duur, spatio pugnae defatigati, Caes.
b. in 't bijz., tijd (voor iets), vrije tijd, gelegenheid, tempus et spatium dare, Cic., irae spatium et consilio tempus dare, Liv., ut spatium tela coniciendi non daretur, Caes. | (in de metriek) maat, lengte, trochaeus est eodem spatio, quo choreus, Cic.
