ris, acc. rim en (zelden) rin, abl. ri, f.
1. rivier in Lucanië.
2. stad in Lucanië aan de gelijknamige rivier door de Grieken gesticht, in het jaar 510 v. C. verwoest en later onder de naam Thurii (z. a.) weer opgebouwd, berucht als stad van zwelgerij en wellust.
Daarv. Sўbărītae, ārum, m. de inw. van Sybaris, Sybarieten. | Sўbărītānus, Sybaritaans; plur. subst., Sўbărītāni, ōrum, m. de inw. van Sybaris, Sybaritanen. | Sўbărīticus, Sybaritisch, Sybaritica, n. pl. wellustige verzen, Ov.
