Rĕdōlĕo

betekenis & definitie

ŭi (2), een reuk van zich geven, - verspreiden, ruiken, vinum, naar enz. (overdr., doctrinam, antiquitatem, Cic.), poët. ook c. abl., = van of naar iets. b.v. thymo. Verg.; vand. mihi ex illius orationibus Athenae redolere videntur, mij schijnen zijn redevoeringen naar Athene te rieken, Cic.