ĕre
1. i n t r., weerklinken, weergalmen.
2. t r a n s., laten weerklinken, - weergalmen, nomen, herhalen (van de echo), Hor.; in beurtzang prijzen, curvā lyrā Latonam, Hor.; (als een echo) voortdurend laten klinken, haec recinunt iuvenes dictata senesque, vinden instemming bij jong en oud, Hor.
