i, n.
1. poging, proef, p. facere, de proef nemen, beproeven, Ter., Caes., in alqa re, Ter., en c. gen., fidei, Cic., sui, Cic., vand. p. facere ex aliis, naar anderen afmeten of beoordelen, b.v. mihi quod ex usu siet, Ter.; meton., proeve = proefstuk, -schrift, in isto periculo, Cic.
2. praegn., gevaar, risico, meo periculo, Cic., p. facere alcs rei, iets wagen, Liv., capitis p. adire, Ter., Cic., p. subire, Cic., of suscipere, Cic., of obire, Liv., p. ald creare, - conflare, - intendere, - inicere, - facessere, - moliri, - comparare, Cic., ook - facere, Sall., Tac., rem in p. committere, Cic., in periculo esse, Liv., of - versari (zweven), Cic., p. est, ne etc., het is te vrezen, dat enz., Cic. | in ’t bijz., een met gevaar verbonden zaak, vand. = proces, aanklacht, amicorum, Cic., p. alci facessere, iemd aanklagen, Tac., meton. = (gerechtelijk) protocol, pericula magistratuum, Cic., ut in periculo suo inscriberent, Nep.; het gewaagde, halsbrekende, p. in enuntiatione, Quint., sententias petere a periculo, Quint.
Sync. periclum, Com., Lucr., e. a.
