Pannŏnĭus

betekenis & definitie

ĭi, m. Pannoniër, plur.

Pannŏnĭi, ōrum, m. de Pannoniërs, de bewoners van Pannonia, bekwame ruiters. Daarv. Pannŏnĭa, ae, f. een landstreek tussen Dacia, Noricum en Illyrië, verdeeld in Pann. inferior en superior; Pannŏnĭcus, Pannonisch.