(nūmus), i, m.
1. een munt; vand. nummi, geld, Cic., habere in nummis, Cic., in suis nummis versari, esse, Cic.
2. in ’t bijz., de Romeinse sestertius (z. a.), quinque milia nummum, Cic.; vand. overdr. = kleinigheid, cent, penning, ad nummum convenit, Cic., nummo (sestertio) alci addicere alqd, schenken (daar bij schenkingen aan de schenker een kooppenning gegeven werd), Cic. | aureus, als Griekse munt = twee drachmen, Pl.
