ĭi, n.
1. eig., schipbreuk, facere, lijden, Cic.; vand. fig., ongeluk, ramp, verwoesting, patrimonii, Cic., naufragii reliquias colligere, Liv. | in ’t bijz., nederlaag (ter zee en te land), fasere, lijden, Nep.
2. meton., het uit een schipbreuk geredde, overblijfselen, puinhopen, fig., naufragia Caesaris amicorum, Cic.
