e
1. adi. (door een onderscheidingsteken) kenbaar, afstekend, opvallend. in goede en kwade zin, auro et purpurā, Liv., ad deformitatem, opvallend lelijk, Cic. | overdr., opvallend, uitstekend, zich onderscheidend, in ongunstige zin ook = gekenmerkt, gebrandmerkt, absol., Cic., alqa re, Cic., ad alqd, Cic.
2. s u b s t., insignĕ, is, n. teken, kenteken, nocturnum, nachtsignaal, Liv., veri, criterium, Cic. | in ’t bijz., onderscheidingsteken, onderscheiding (eig. en overdr.); sieraad; de bij feestelijke gelegenheden tentoongestelde pronkstukken, overdr., quasi verborum insignia, glanspunten, Cic.
