cūi, cĭtum (3); ergens uit-, te voorschijn lokken, -halen
I. in ’t alg.
a. eig., hostes ex paludibus, Caes. | in ’t bijz., (door tovermiddelen enz.) naar of van boven halen, te voorschijn toveren, inferorum animas, Cic., caelo Iovem, Ov., zo ook aquas pluvias, Ov.
b. overdr., (iemd tot iets) brengen, opwekken.
II. praegn. (verkrijgend, voortbrengend)
a. eig., ferrum e terrae cavernis, delven, Cic., vocem (e) faucibus, Cic., sonos, Cic., lapidum ictu ignem, Cic.
b. overdr., ontlokken, ontfutselen, verbum ex alqo de alqa re, Cic. | in ’t bijz., (geheimen enz.) uitvorsen, opsporen; (een gemoedstoestand) opwekken.
